Węże, legwany, pająki coraz częściej stają się „zwierzątkami domowymi” Polaków. Niestety zdarza się, że uciekają z domów i stanowią poważne zagrożenie. W Polskamowi.pl krótka informacja o tym, jakich zwierząt nie powinniśmy na siłę udomawiać.

W Polsce wielu jest miłośników zwierząt, ale nie każdemu wystarcza posiadanie w domu psa, kota chomika czy rybek w akwarium. Od pewnego czasu jako nasi domowi przyjaciele coraz większą popularność zdobywają egzotyczne zwierzęta jak: węże, legwany czy pająki. Niestety, coraz częściej też zdarza się, że te niebezpieczne zwierzęta uciekają swoim właścicielom, stanowiąc zagrożenie dla innych ludzi, a przede wszystkim dla sąsiadów mieszkających w tym samym domu.  Jakich zwierząt nie powinno się  trzymać w domu.

Kilku rodzajów pająków, których co  prawda  jest ponad 40 gatunków, ale nie wszystkie mają jad neurotoksyczny, czyli atakujący układ nerwowy ofiary i powodujący jej śmierć. Te najbardziej niebezpieczne dla człowieka to wałęsak brazylijski, ptasznik australijski, pustelnik brunatny, karakut trzynastokropki.

Skorpionów, które należą do rzędu pajęczaków zamieszkujących zarówno obszary tropikalne, jak i tereny wysokogórskie. Do dziś rozpoznanych i opisanych gatunków skorpionów jest ponad 1750. Skorpiony mają od 1,3 do ponad 18 cm długości (skorpion cesarski zamieszkujący lasy tropikalne Afryki). Mają one wiele wyjątkowych cech takich jak  zdolność hibernacji oraz estywacji czyli snu letniego – diapauzy letniej. Skorpiony potrafią znieść promieniowanie radioaktywne w dawce, która dla człowieka byłaby śmiertelna. Potrafią świetnie orientować się w ciemności.  Posiadają one   kolec jadowy na odwłoku, którego ukąszenie powoduje u  ofiary  paraliż układu nerwowego. Potrafią świetnie chować się w mieszkaniu pod dywanami, w łóżku, w butach i tak ukryte stanowią często zagrożenie dla niczego nie spodziewających się ludzi.

Kolejne niebezpieczne zwierzęta hodowane w domu to węże. Charakteryzują się długim, pozbawionym odnóży ciałem i paszczą umożliwiającą niezwykle szerokie rozwarcie szczęk. Węże są mięsożerne. W związku z szerokim rozwarciem szczęk potrafią  nawet wielokrotnie większe ofiary połknąć w całości.  Do chwili obecnej opisano ponad 3000 gatunków węży. W Polsce występuje 5 gatunków. 10-25% całej światowej populacji stanowią węże jadowite. Najczęściej spotykanym wężem w domowych terrariach jest boa dusiciel. Jest gatunkiem poważnie zagrożonym i grozi mu wyginięcie. Dorasta on  w zależności od podgatunku i populacji, do 3–4 metrów. Samice są zazwyczaj o 30–50 cm dłuższe od samców. Osobniki hodowane w niewoli bardzo rzadko osiągają długość 3,5 metra, najczęściej nie przekracza ona 2,5 m, co jest m.in. skutkiem częstego chowu wsobnego spokrewnionych osobników potrzebne.

Waran z Komodo

Bardzo rzadko jest hodowany w domu waran, ale zdarzają się miłośnicy tych gadów. Ta największa współcześnie żyjąca jaszczurka została odkryta w 1910 r. Jej pożywieniem są głównie ptaki i ssaki (także te duże jak   świnie, jelenie), zanotowano również śmiertelne ataki na człowieka. Warany z Komodo nie mają wrogów naturalnych w ogniwie pokarmowym, nie licząc innych przedstawicieli tego gatunku, są bowiem również kanibalami.

Łasicowate to rodzina ssaków z rzędu drapieżnych obejmująca zwierzęta małe lub średniej wielkości, o wysmukłym ciele i krótkich nogach. Zalicza się do niej około 60 gatunków, w tym łasice, kuny, wydry, norki i borsuki. W Polsce żyje 10 gatunków z tej rodziny ssaków. Niektóre gatunki są hodowane jako zwierzęta domowe. Fretka była w starożytności zwierzęciem hodowanym do polowania na króliki i szczury. Obecnie tchórzofretka pełni coraz częściej funkcję zwierzęcia domowego.

Pełna lista wszystkich niebezpiecznych gatunków zwierząt, których nie powinniśmy hodować w domu znajduje się na stronie Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.