Jad pszczeli to wspaniała substancja, której nie da się wyprodukować w żadnym laboratorium.

Do tej pory nie wszystkie substancje wchodzące w jego skład zostały rozpoznane, ale wiadomo, że zawiera ponad 40 różnych aktywnych substancji.

Zadziwiające naukowców właściwości lecznicze jadu pszczelego wynikają prawdopodobnie z kompleksowego współdziałania tych substancji. Przypomnijmy, że jad pszczeli jest to składowa wydzielin dwóch gruczołów: jadowego, który produkuje substancję o odczynie kwaśnym, czyli właściwy jad i alkalicznego, który z kolei produkuje ciecz o charakterze zasadowym, służącą do zwilżania aparatu żądłowego i neutralizacji resztek jadu. W Europie jad pszczeli ma małe zastosowanie w leczeniu, natomiast w Azji w połączniu z innymi metodami takimi jak na przykład akupunktura jest stosowany bardzo często. Kombinacja akupunktury i terapii jadem pszczelim została dość gruntowanie przebadana przez naukowców z Korei Południowej. Jest on w tej części świata lekiem zapobiegającym przede wszystkim chorobom reumatycznym. Leczenie jadem jest nazywane apitoksynoterapią. Wskazaniem do zastosowania jadu pszczelego są reumatyczne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i zwyrodnienia stawów. Jad pomaga w leczeniu zapalenia błony śluzowej języka i paradontozy, blizn pooperacyjnych oraz trudno gojących się ran.

Z kolei w USA jad pszczeli znajduje zastosowanie we wspomaganiu leczenia chorób autoimmunologicznych. Wzmacnia on bowiem układ immunologiczny i ma właściwości przeciwzapalne, co sprawia, że jest skuteczny w schorzeniach u osób cierpiących na choroby przewlekłe.

Mimo pozytywnych wyników terapia jadem pszczelim może być przeprowadzona tylko pod nadzorem lekarza. Jednoznaczna diagnoza musi być zawsze podstawą terapii, ponieważ jest on przy podobnych symptomach dolegliwości jak gościec czy artroza, w niewielkim stopniu skuteczny.

Stosuje się go w formie maści, zastrzyków a także bezpośrednich iniekcji żądłami pszczół. Stosowanie jadu pszczelego u chorych na serce, wątrobę, nerki i trzustkę nie jest wskazane. Nie można stosować go przy cukrzycy, przy wycieńczeniu organizmu, w gruźlicy, schorzeniach ośrod­kowego układu nerwowego i przy wszelkich chorobach zakaźnych.

Wśród pszczelarzy z całego świata została rozpisana ankieta, która wykazała, że 58 procent pszczelarzy wyleczyło się całkowicie z reumatyzmu dzięki pracy w pasiekach. Badania w tym zakresie cały czas trwają.

Terapia jadem pszczelim jest ciekawą alternatywą terapeutyczną, która niestety nie została do tej pory wystarczająco zbadana. Dlatego też nie ma jeszcze zastosowania w konwencjonalnym leczeniu.

Niedawno, trochę zapomnianym jadem pszczelim zainteresował się również przemysł kosmetyczny.