Naukowcy wykazali, że rośliny podobnie jak zwierzęta odczuwają stres. Nie posiadają one co prawda systemu nerwowego, ale potrafią emitować sygnały, które spotyka się u zwierząt, odczuwających stres.
Wyniki badań prowadzone od wielu lat , udowadniają, że rośliny reagują na zmiany w środowisku w podobny sposób, w jaki robią to zwierzęta. Naukowcy zauważyli, że rośliny, podobnie jak i zwierzęta potrafią wysyłać chemiczno-elektryczne sygnały do otoczenia. Używają jednak do tego własnych mechanizmów, produkowanych przez siebie neuroprzekaźników GABA. Ma to miejsce szczególnie w sytuacjach gdy roślina jest pod wpływem stresu. Dzieje się tak gdy roślina na przykład nie ma wody, zaatakowana zostanie przez bakterie lub wirusy, lub jest zbyt wysoka temperatura otoczenia. W efekcie ma to wpływ na regulację wzrostu rośliny.
Już Karol Darwin twierdził, że rośliny rosną głową do dołu, bo namiastkę mózgu mają w końcówkach korzeni, a korzenie odbierają w tym samym czasie różne bodźce takie jak dotyk, światło, wilgoć czy siłę ciążenia. Dzisiaj naukowcy znowu powrócili do tej teorii gdy zaczęto przyglądać się zdolnościom poznawczym roślin, ich zachowaniom i prostym formom inteligencji. Potwierdzają też, że największą inicjatywę rzeczywiście wykazują korzenie. Zwierzęta są w ruchu przez całe życie, a co z roślinami, które są usytuowane w jednym stałym miejscu? Z pozoru tylko tkwią tam, gdzie zapuściły korzenie. Jednak nie są one w bezruchu. Ten bezruch jest pozorny, ponieważ rośliny mają własne życie i potrzeby. Dajmy przykład. Jaka jest reakcja korzeni roślin na światło? Zaczynają szybciej rosnąć i skręcają w stronę ciemności. Podobnie reagują, gdy czubek korzenia znajdzie się w miejscu o dużej zawartości szkodliwych dla rośliny soli czy toksyn. Gdy roślinie potrzebna jest woda lub substancje odżywcze korzenie potrafią szybko określić trasę do tych zasobów. . Znajdowanie sposobów na jak najskuteczniejsze czerpanie z tego, co oferuje ziemia, to najlepszy przykład roślinnej inteligencji. Muszą one wiedzieć jak szybko dotrzeć do żyznego miejsca, jak uniknąć konkurencji lub ją pokonać na swojej drodze. Charakterystyczne jest to, że wśród roślin też są więzy rodzinne. Osobniki tego samego gatunku lub pochodzące z nasion od jednej rośliny żyją zgodnie korzeń w korzeń nie zarastając się nawzajem, ani nie utrudniając sobie rozwoju. Jak to się dzieje, że rośliny rozpoznają się otóż wymiana informacji może odbywać się za pośrednictwem uwalnianych substancji – lotnych rozpuszczonych w glebie – lub impulsów elektrycznych.
Ale z konkurencją rośliny potrafią też walczyć. Na przykład drzewa brzoskwini niszczą lucernę i koniczynę, zaś orzech czarny nie pozwoli rosnąć w pobliżu pomidorom, ziemniakom i jabłoniom. Ta walka pomiędzy poszczególnymi gatunkami roślin toczy się pod ziemią. Do ukrytych pod nią części roślin trafia blisko jedna trzecia produktów fotosyntezy. Rośliny potrafią wytwarzać przeróżne substancje takie jak fenole, flawonoidy, cukry, kwasy organiczne, aminokwasy i białka – część z nich to niezwykle skuteczna broń w walce z innymi gatunkami.