Jemioła jest znana na całym świecie jako roślina, pod którą ukochane osoby oddają sobie miłosne pocałunki. Ale jaką jest naprawdę rośliną i jakie ma właściwości lecznicze? Na te pytania odpowiada polskamowi.pl
W Polsce mamy dwa gatunki jemioły, są to jemioła pospolita i biała, które są wykorzystywane w lecznictwie. Co ciekawe, wszystkie części jemioły są trujące i spożywane mogą wywołać niepożądane reakcje takie jak wymioty i biegunki. Jemioła może zatem zarówno leczyć jak i otruć, dlatego warto przyjrzeć się bliżej jej właściwościom.
Jemioła jest półpasożytem i najwięcej jej gatunków występuje na terenie Afryki tropikalnej. w Europie rośnie przede wszystkim na topolach, brzozach, sosnach, rzadziej na jodłach, dębach, świerkach i głogach. Skład chemiczny jemioły zależy od tego na jakim drzewie rośnie. Z drzew roślina ta pobiera wodę i sole mineralne, natomiast resztę związków pokarmowych potrzebnych jej do życia wytwarza sama, dzięki aktywnemu procesowi fotosyntezy. W czasie zimy na roślinie pojawiają się białe owoce wypełnione kleistą mazią, które są chętnie wyjadane przez ptaki.
Jemioła kwitnie od lutego do kwietnia. Owoce dojrzewają wczesną zimą i są przenoszone na inne drzewa przez ptaki. Co ciekawe, tylko jemiołuszki i paszkoty wyjadają całe owoce, przez co umożliwiają rozmnażanie jemioły nawet w odległych terenach. Pozostałe ptaki tylko skubią owoce, których pozostałości przyklejają się do drzewa. Nasiona kiełkują w maju. Młoda jemioła wytwarza początkowo charakterystyczne ssawki, dzięki którym półpasożyt przywiera do drzewa. Dopiero po jakimś czasie jemioła wytwarza korzenie.
Jemiołę wykorzystywaną w celach leczniczych zbiera się w okresie zimowym od późnej jesieni do wczesnej wiosny. Roślina ta zawiera flawonoidy, aminy, trójterpeny i kwasy organiczne oraz związki śluzowe i sole mineralne
Jest stosowana w leczeniu miażdżycy i kołatania serca. Związki czynne zawarte w jemiole, zwalniają przyspieszone bicie serca spowodowane nadmiernym pobudzeniem układu nerwowego. Jemioła stabilizuje również pracę trzustki, aktywizuje proces przemiany materii.
Pomaga w leczeniu stanów zapalnych stawów i jako lek rozkurczowy. Wykazuje też właściwości uspokajające .Zwiększa częstotliwość skurczów serca i rozszerza naczynia krwionośne co powoduje obniżenie ciśnienia krwi. Znajdujące się w zielu lektyny i wiskotoksyny wykazują działanie niszczące komórki nowotworowe i pobudzające układ odpornościowy. Od jakiegoś czasu duże nadzieje wiąże się również z potencjalnym leczniczym działaniem jemioły w przypadku niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Ziele jemioły jest również cennym surowcem kosmetycznym. Wspomaga zwalczanie łuszczycy, ciężkich postaci trądziku i przewlekłych infekcji skóry. Ponadto owoce jemioły wykorzystuje się zewnętrznie w łagodzeniu odmrożeń zarówno jako papkę z rozgniecionych białych kulek, jak i w postaci maści. I na koniec ciekawostka, otóż w Wielkiej Brytanii można zakupić zestaw do samodzielnego posadzenia jemioły na drzewie.