Pokrzywa jest najbardziej niedocenianą rośliną, Dzisiaj większość osób, nawet tych dbających o zdrowie, nie docenia jej. Rośnie niemal wszędzie, jest tak powszechna, że aż drażni. Nikt za nią zresztą nie przepada – parzący chwast.
Pokrzywa zwyczajna (urtica dioica) jest byliną, którą często spotkamy zarówno w mieście jak i w środowisku naturalnym poza miastem, przy czym wśród roślin użytkowych należy do najbardziej niedocenianych Dla jednych jest ona zwykłym chwastem, ale przez innych postrzegana jest jako ziele o znakomitych właściwościach leczniczych i bardzo przydatny składnik w kuchni. Co prawda obecnie pokrzywę jadają tylko smakosze, a szkoda ponieważ sałatki i zupy przygotowywane z tej rośliny obfitują w witaminy i mikroelementy.
Jednak trudno jest postrzegać inaczej pokrzywę niż jako tę roślinę na którą należy uważać ponieważ powoduje niesympatyczne pieczenie i oparzenia skóry. Pokrzywa jest porośnięta krzemionkowymi włoskami, które pokrywają jej liście, łodygi, a nawet owoce. Najdłuższe z tych włosków działają jak strzykawki przebijające skórę. U ich podstawy znajduje się jakby ampułka wypełniona toksycznymi związkami chemicznymi (histamina, acetylocholina, serotonina i kwas mrówkowy). Przy najmniejszym nawet dotknięciu igiełki przebijają skórę i wstrzykują drażniące związki, co powoduje pojawienie się pęcherzy i poczucie oparzenia. Pokrzywa zwyczajna rosnąca w lesie parzy dużo mniej. Natomiast niektóre odmiany pokrzyw tropikalnych parzą tak mocno, że ból może się utrzymywać nawet przez kilka miesięcy. Warto dodać, że po wysuszeniu albo zanurzeniu w ciepłej wodzie pokrzywa już nie parzy.
Wielu z nas uczy swoje dzieci, jak tę roślinę rozpoznawać, jak na nią uważać i jej unikać. A to błąd, ponieważ to jedna z tych roślin, z których da się wykorzystać dosłownie każdą część, korzeń, łodygę, liście , kwiaty i nasiona.
Pokrzywa to jedna z najskuteczniejszych roślin leczniczych i jednocześnie jeden z podstawowych składników wyposażenia domowej apteczki.
Co można leczyć stosując pokrzywę?
Artretyzm, reumatyzm: leczenie podstawowe, tradycyjne polega na stosowaniu okładów ze świeżych liści pokrzywy (parzących) na bolesne miejsca. Liście nakłada się na 30 sekund, a następnie zdejmuje, w ten sposób zawarte w niej substancje przeciwzapalne zostają jakby wstrzyknięte pod skórę. Nie wolno tej metody stosować u dzieci i kobiet w ciąży. Technikę tę stosuje się na świecie, głównie w regionach gdzie jest klimat umiarkowany ponieważ pokrzywy tropikalne parzą zbyt boleśnie. Skuteczność tej metody z naukowego punktu widzenia potwierdziło brytyjskie badanie kliniczne w 2000 r. Ale trzeba przyznać, że jest to kuracja dla osób odważnych nie bojących się bólu i zupełnie nie zachęcająca do jej stosowania. Można uniknąć tej bolesnej kuracji stosując na chore miejsca nalewkę z pokrzywy, podobno tak samo działa.
Pokrzywa to przede wszystkim roślina o właściwościach oczyszczających, remineralizujących, o wysokiej zawartości żelaza, ułatwiająca walkę ze zmęczeniem, schorzeniami wątroby, zaburzeniami krążenia i innymi niezliczonymi dolegliwościami .Herbata z pokrzywy nazywana jest naturalnym antybiotykiem. Nie ma właściwości pobudzających jak kawa czy herbata, więc można ją pić o różnych porach dnia. Jest ona źródłem wielu cennych minerałów i witamin takich jak witamina C, witaminy z grupy B czy K. Na koniec to, co najprzyjemniejsze: pokrzywa ma właściwości odmładzające i wykorzystywana jest do pielęgnowania urody. Z liści pokrzywy otrzymuje się chlorofil a i b. Ma on szerokie zastosowanie w produkcji kremów, maseczek i toników. Kosmetyki z pokrzywy wykorzystywane są do pielęgnacji skóry i włosów.
Krystyna Komorowska-Puchalska